~.~.~ کلبه ی فقیرانه من ~.~.~

~.~.~ بده دستات و به دستام تا با هم کلبه بسازیم ~.~.~ کلبه ای پر از من و تو از من و تو ما بسازیم ~.~.~

~.~.~ کلبه ی فقیرانه من ~.~.~

~.~.~ بده دستات و به دستام تا با هم کلبه بسازیم ~.~.~ کلبه ای پر از من و تو از من و تو ما بسازیم ~.~.~

پشت دریاها شهری است ...

           پشت دریاها شهری است

                                      که در آن پنجره ها

                                                    رو به تجلی باز است

                                                                 بام ها جای کبوترهایی است

                                                                                    که به فواره هوش بشری می نگرند

دست هر کودک ده ساله شهر

                     شاخه معرفتی است

                           مردم شهر به یک چینه چنان می نگرند

                                                                    که به یک شعله

                                                                               به یک خواب لطیف

                                                                                   خاک;  موسیقی احساس تو را می شنود.

و صدای پر مرغان اساطیر

                         می آید در باد

                                    پشت دریاها شهری است

                                                        که در آن وسعت خورشید

                                                                          به اندازه چشم سحر خیزان است

شاعران وارثان آب و خرد و روشنی اند

                                   پشت دریاها شهری است

                                                           قایقی باید ساخت

و قایقی خواهم ساخت ...

 

ایستگاه بهشت:

 
از جهان تا خدا هزار استگاه بود
در هر ایستگاهی که قطار می ایستاد کسی گم میشد
قطار میگذشت و سبک میشد
زیرا سبکی قانون خداست
قطاری که به مقصد خدا می رفت
عاقبت به ایستگاه بهشت رسید
پیامبر گفت ایجا بهشت است و من
شادمانه بیرون پریدم
اما تو پیاده نشدی؟!
و من نفهمیدم...
قطار رفت و دور شد
و من از فرشته ای پرسیدم مگر اینجا آخرش نیست؟
گفت نه ; قطار به سوی خدا میرود
...و خدا به آن ها میگوید درود بر شما راز من همین بود
آنکه مرا میخواهد در ایستگاه بهشت پیاده نخواهد شد
و من...
 

 

خسته ام من

 

خسته ام من

خسته از این زمانه

خسته از این زندگی

از این دنیای پر از دوز و کلک

پر از هوا و هوس

بریده ام

می خواهم بروم

دور بشوم از این زندگی

شاید در جای دیگر این همه دوز و کلک کم تر باشد.

خواهم رفت .